گرچه ما با همه هستیم، کسی با ما نیست

گرچه ما با همه هستیم، کسی با ما نیست
هیچ‌کس بیشتر از آینه‌ها تنها نیست

آن‌قدر آینه را تیرگی آه گرفت
ماه اگر جلوه کند نیز در او پیدا نیست

غم دوری، غم بینانی و بی‌سامانی
همه هستند، ولی غصه من این‌ها نیست

نفرت صخره و ساحل ز تو شایسته توست
هیچ‌کس شیفته سرزنش دریا نیست

ای پریشانی آرام ! کجایی ای مرگ
بیش از این حوصله مشغله در دنیا نیست