باران عشقمیّ و اگر خوش نباری ام

باران عشقمیّ و اگر خوش نباری ام
هرلحظه غرق فاجعه یِ بی قراری ام
باتو دلم به وسعت خورشید روشن است
بی تو اسیر دغدغه های خماری ام
من عاشق توام ، تو عزیز دل منی
اینک بگو که توهم دوست داری ام
ای مهربانتر از همه ی هرچه دیده ام
از دست می روم تو بکن پاسداری ام
از آن زمان که روی تو را دید چشم من
دیگر ز هرچه غیر تو باشد فراری ام
دارم تو را شبیه نفس های زندگی
هرگز مخواه باتو نباشم قناری ام
هروقت می روم که رَوی از خیال من
می آای و به شوقِ وصالت میاری ام
اصل صواب زندگی ام با تو بودن است
وقتی که در درون وجودت بکاری ام
باتو همیشه خوشدلم و سبز شک نکن
باتو همیشه در هیجانی بهاری ام


‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌