خوش به حالت خورشید

خوش به حالت خورشید!
نه که چون مرکز ثقلی و زمین دور سرت می گردد
نه که چون نور به دنیا تابی
و گل از شوق تو پا می گیرد
و نه که گرمی تو جان به جهان می بخشد
و حیات همگان سخت به تو مدیون است
خوش به حالت چون که:
گل آفتاب گردان،
تنها، عاشق توست!
شب که تو پنهانی
گل آفتاب گردان،
چه پریشان حال است!
منتظر می ماند
تا که تو باز بیایی از شرق
و نگاهش به جمالت افتد
آن قَدَر خیره شود در چشمت
تا نگاه تو و او قفل شود
بعد از آن تا دمِ شب
ناخودگاه به دنبال تو است
خوش به حالت خورشید!