❤ ️
❤ ️
همه در حالِ مدارا کردنیم ، همه !
کسی نیست که همیشه ، جهانش لبریز عشق و سُرور باشد و تمام خصوصیات آدم ها با حال و مذاقش جور !
ما داریم با شرایط و با آدم ها کنار می آییم ، خوبی ها را می بینیم ، بدی ها را نادیده می گیریم و با امید به بهبود ، ادامه می دهیم .
ما پذیرفته ایم که هیچ چیز و هیچکس کامل نیست و با وجود تمام نقص ها و کاستی ها ، زندگی و خودمان را به سمت بهتر شدن پیش می بریم ، وگرنه در دنیای هرکداممان به اندازه ی کافی مشکلات هست و هرکدام به قدر کافی خصلت های ناپسند داریم که بخواهیم با آنها مقابله کنیم . نوع مشکل و کشمکش ها و میزان تحملمان با هم فرق دارد ؛ وگرنه نه کسی فارغ از هر مشکلی ست و نه هیچکس بری از هر نقص و ایرادی ! خوبی و بدیِ آدم ها به توانایی شان در غلبه به نفس ، بر می گردد و دیدگاهی که به زندگی دارند .
قطعا در موازات تمام دوست داشتن ها و دوست داشته شدن ها ، همه مان در حال تحمل کردن و تحمل شدنیم ، چون متفاوتیم و این تفاوت ها ، نارضایتی هایی به دنبال دارد ، اما طبیعت به ما آموخته که تا جای ممکن سازگار باشیم .
اینجا همه چیز نسبی ست ؛
نه لبخندها نشانه ی خوشبختی ست ، نه اشک ها نمایانگر بدبختی و قطعا ملاکِ حالِ خوبِ آدم ها با هم فرق دارد .
شاید خوشبخت آن کسی ست ؛ که با ساده ترین ها شاد می شود و از پیچیده ترین ها به هم نمی ریزد !
کسی که با آرامش و لبخند و امید ، به پیش می رود
کسی که در سختی ها جا نمی زند ،
کسی که با خود و با جهان خود ، در صلح است ...
❤ ️
همه در حالِ مدارا کردنیم ، همه !
کسی نیست که همیشه ، جهانش لبریز عشق و سُرور باشد و تمام خصوصیات آدم ها با حال و مذاقش جور !
ما داریم با شرایط و با آدم ها کنار می آییم ، خوبی ها را می بینیم ، بدی ها را نادیده می گیریم و با امید به بهبود ، ادامه می دهیم .
ما پذیرفته ایم که هیچ چیز و هیچکس کامل نیست و با وجود تمام نقص ها و کاستی ها ، زندگی و خودمان را به سمت بهتر شدن پیش می بریم ، وگرنه در دنیای هرکداممان به اندازه ی کافی مشکلات هست و هرکدام به قدر کافی خصلت های ناپسند داریم که بخواهیم با آنها مقابله کنیم . نوع مشکل و کشمکش ها و میزان تحملمان با هم فرق دارد ؛ وگرنه نه کسی فارغ از هر مشکلی ست و نه هیچکس بری از هر نقص و ایرادی ! خوبی و بدیِ آدم ها به توانایی شان در غلبه به نفس ، بر می گردد و دیدگاهی که به زندگی دارند .
قطعا در موازات تمام دوست داشتن ها و دوست داشته شدن ها ، همه مان در حال تحمل کردن و تحمل شدنیم ، چون متفاوتیم و این تفاوت ها ، نارضایتی هایی به دنبال دارد ، اما طبیعت به ما آموخته که تا جای ممکن سازگار باشیم .
اینجا همه چیز نسبی ست ؛
نه لبخندها نشانه ی خوشبختی ست ، نه اشک ها نمایانگر بدبختی و قطعا ملاکِ حالِ خوبِ آدم ها با هم فرق دارد .
شاید خوشبخت آن کسی ست ؛ که با ساده ترین ها شاد می شود و از پیچیده ترین ها به هم نمی ریزد !
کسی که با آرامش و لبخند و امید ، به پیش می رود
کسی که در سختی ها جا نمی زند ،
کسی که با خود و با جهان خود ، در صلح است ...
❤ ️
۳.۲k
۰۳ شهریور ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.