می دونی حالم چجوریه؟

می‌دونی حالم چجوریه؟
انگار بزنی تو گوش یه بچه‌ی سه ساله و بگی: «خاله بازیات دروغه، کسی خونه‌ی تو مهمون نمیاد، تو اصلاً خونه نداری، عروسکت اصلاً جون نداره که بخواد تو رو دوست داشته باشه، پلاستیکیه...
نگا این پاشه، کنده می‌شه، این دستشه، اینم کنده می‌شه، چشماش نقاشیه، تو اصلاً چطور با این حرف می‌زنی؟
و اون فقط زُل بزنه تو چشمات و با صورت سرخ از سیلی هیچی نگه...
فقط اشک بریزه‌؛
فقط اشک بریزه...