سخت می گذرد این بهار !

سخت می‌گذرد این بهار !
با هراس نبودنت ...
وقتی عطرِ نمِ باران
و بوی اردیبهشت‌ می‌پیچد ،
ناخودآگاه ، دلم هوایی می‌شود !
و دست به گریبان خیالت ...
حالا من مانده‌ام و دلی ،
که با هیچ زبانی آشنا نیست !
هیچ نمی‌داند جز زبان عشق !
هیچ نمی‌خواهد جز صدای تو !
جز بودن تو ... جز تو ...!