از وقتی فهمید تا سه ماه دیگه بیشتر زنده نیست، شروع کرد به

از وقتی فهمید تا سه ماه دیگه بیشتر زنده نیست، شروع کرد به انجام دادن کارایی که همیشه دلش میخواست انجامشون بده.
آرزوهاشو توو یه برگه ی کوچیک نوشت و هدف کل این سه ماه زندگیش، شد همون برگه.
اون هیچوقت آدم بی کار و بی ذوقی نبود؛ بر عکس خیلی هم شوخ طبع و پر مشغله بود. تمام وقت مشغول به انجام کارای هنری بود.
اون با اینکه میدونست داره آخرای عمرشو میکنه، بازم بیخیال بودو داشت زندگیشو به بهترین شکل ادامه میداد. انگیزه ی زندگی توش دیده میشد.
یه روز اومد پیشم و بهم گفت : راست میگفتی، زندگی خیلی کوتاهه، مخصوصا موقعی که بدونی کی میمیری. اونوقت یه جورایی کوتاه ترم میشه. حالا من دیگه از هیچی نمیترسم، هر حرفی توو دلم نسبت به کسی داشته باشمو راحت میتونم بهش بگم، فقط تنها ترسم اینه که به آرزوهام نصفه و نیمه برسم.
بعدش باهم رفتیم پارک و رو یه صندلی نشستیمو یکم حرف زدیم.
یهو دوربینشو در آوردو رفت از اون بچه هایی که داشتن بازی میکردن کلی عکس گرفت.
بعد اومد یه لبخند زدو بهم گفت : ببین دنیا هنوز قشنگیاشو داره!
گفت : میدونی یکی از تفاوتامون چیه؟ اینه که من میدونم کی میمیرم ولی تو نمیدونی. در صورتی که ممکنه مرگ تو از من نزدیکتر باشه. پس همیشه تمام تلاشتو برای یه زندگی خوب بکن، و همیشه به خودت بگو، شاید فردایی نباشه.
#دیامان