.

.
روزم چون روز دیگران می‌گذرد. اما شب که در می‌رسد یادها پریشانم می‌کنند، چه اضطرابی روز را به سر می‌برم اما..شبانگاه من و غم یکجا می‌شویم همانا عشق در قلب ما جا یافته و ثابت است. چنان چون پیوست انگشتان با دست.
.