از اینپس بیشتر با من بخند و مهربانی کن

از این‌پس بیشتر با من‌ بخند و مهربانی کن
مـرا در چـشمـهای خیـرهٔ خـود جاودانی کن

دوباره مست کن‌دل‌را که‌حالی‌تازه‌میخواهم
بیا بنـشین کنارم با تبـسم شعـر خـوانی کن

بگو مانند من‌هر لحظه‌هر جا(دوستت دارم)
دلِ کـم طاقـت مـن را دچـار کامـرانـی کـن

اگرچه‌در نگاهت(دوستت دارم)نمایان‌است
بیـا و بعـد از ایـن هـر روز ابـرازِ زبانـی کـن

دلـم دارد هـوای شـب نشیـنـی در کـنار تـو
کـمی با گـرمیِ آغـوش از من میـزبانی کن

فقط با خنده ای کوچک دلم را میبری بانو
برای بیـشتـر بردن  هـرآن چه میتوانی کن

تورا تا آن زمانکه‌زندگی‌جاریست‌میخواهم 
برایم تا هـمیشـه زنـدگـی را زنـدگانـی کن