دل مَرنجان که زِ هَر دل

دل مَرنجان که زِ هَر دل
به خدا راهی هست
هر که را هیچ به کَف نیست
به دل آهی هست

خواهی که شود، دل تو چون آئینه

ده چیز برون کن از میان سینه

حرص و دغل و بخل و حرام و غیبت

بغض و حسد و کبرو ریا و کینه