بعد از یسال پیام داد ،

بعد از یسال پیام داد ،
پسرِ خوبی بود ، لااقل من ازش بدی ندیدم .
مدتِ زیادی همو نمیشناختیم ولی انگار بد مونده بود تو همون چند روز .
دلخور بود ، شاکی بود ، ناراحت بود .
میگفت فکر میکردم رفتنت شوخیه اخه نه بحثی داشتیم نه هیچی ، یهو قصد رفتن کردی .
گفت ، بچه نیستی که ، این چیزا پیش میاد تو هر رابطه‌ای خب؟
ولی اینکه برا همیشه بری ، نابودم میکنه ، کمرمو میشکنه ، انگار از زانو تیر خوردم .
همه چی تو رابطه پیش میاد ولی تو نامردی کردی ، قلبمو شکستی ، فراموشم کردی ، عاشق هم که شدی :))
نامرد لااقل کم کم میرفتی ، یهو رفتی ، نفهمیدم چجوری رفتی تا به خودم اومدم دیدم درد دوریت افسردم کرده ، یهویی رفتی فکرِ منو نکردی؟ فکر نکردی با خودم چیکار میکنم؟ ها؟ نمیدونستی نیازت دارم؟
اونقدری زخمِ دوریت کاری بود که از همه شاکیم .
تهشم گفت ؛ هیچکس جاتو تو قلبم نمیگیره ، نبینم ناراحتیتو قلبم ، همیشه لبخند رو لبات باشه ، اعتماد به کسی که نمیشناسیش نکن هیچوقت ، هر کسیو که دوست داشتی و اونم دوست داشت ، سرتو بزنن هم ولش نکن ، حتی یک روز ، اونم نباید ولت کنه .
همیشه آرزویِ خوشبختی میکنم برات و غیر ازین آرزویی ندارم .
- حقیقتا هیچوقت ، هیچوقت ، هیچوقت وقتی ینفرو دوست ندارید نه وارد زندگیش بشید و نه بذارید وارد زندگیتون بشه حتی برایِ چند روز ، آدما دلشکسته تر و خسته تر از اونین که ما ها هم بخوایم بازیشون بدیم :))

پ.ن ارزش خوندن رو داره :)