بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
پس، یک معنای در دین اجباری نیست همین است که خداوند متعال: انسان را مانند ملائك يا حيوانات يا ساير موجودات مجبور نيافريده است و به رغم این که اعتقاد به خداوند و انجام دستورات دینی را بر او واجب ساخته‌، او را مجبور و بی‌اختیار نیافریده است، بلکه با اعطای عقل و اختیار، او را اشرف قرار داده و سپس با ارسال انبیاء راه را نیز برای او روشن نموده و عواقب هر راهی را نیز با صراحت و روشنی بیان نموده است. پس بديهی است كه انسان عاقل و سالم، راه رشد را بر گمراهی ترجيح می دهد و بر می گزيند و اگر چنین ننمود، مجازات و عذاب دنیوی و اخروی حق اوست. نه این که مجاز است هر راهی خواست برود و هر کاری خواست انجام دهد.
حال که دانستیم اجبار فقط بر بدن و اعمال فیزیکی ممکن است نه بر باورهای قلبی و اعتقادی، ممکن است این سؤال پیش آید که پس چرا نظام اسلامی ما را در اموری مجبور می‌کند و در صورت نافرمانی عقاب هم می‌شویم، در صورتی که ما باوری نداریم و اگر کاری را هم انجام دهیم، از روی اجبار است.
باید دقت شود که مجبور نیستید به معنای مجاز هستید نمی‌باشد و عقاب دنیوی و اخروی نیز برای همین منظور وضع شده است. به عنوان مثال: مجبور نیستی نماز بخوانی یا روزه بگیری یعنی به تو اختیار اطاعت یا تخلف داده‌ام، نه این که مجازی دلت خواست بخوان و دلت خواست نخوان! مضافاً بر این که اسلام اجازه نمی‌دهد به بهانه‌ آزادی، حقوق دیگران پایمال گردیده و اقشار متفاوت مورد ظلم واقع شوند.
لذا هر کسی آزاد است که در خلوت خود گناه کند و راه جهنم را بپیماید. اما اگر گناه و فساد خود را علنی و فرافکنی کرد و حقوق و امنیت دیگران را به مخاطره انداخت، معلوم است که جلوی او را می‌ گیرند و مجازاتش هم می‌کنند.
دقت شود که طرح اين گونه شبهات برای بی رنگ كردن دينداری مسلمانان و در نهايت دعوت و آلوده نمودن آنها به گناه است.و گرنه همين بشر، حتی در مقابل قوانينی كه خودش وضع می كند چه صحيح باشد و چه غلط اجبار و ضمانت اجرايی در نظر می گيرد و سر پيچی از آنها را مستوجب پرداخت جريمه، تحمل زندان، حبس ابد و حتی اعدام می داند، اما نوبت به اطاعت اوامر الهی كه می رسد، مدعی می شود كه خدا خود فرموده: در دين اجباری نيست(؟!)(ادامه دارد...)