من و یک پاییز و یک مهر در جاده ای پر پیچ و خم ...

من و یک پاییز و یک مهر در جاده ای پر پیچ و خم از برگ های‌ نم پاییزی
کمی مه و کمی بوی آتش
چه لذتی داشت اگر تو هم کنارم بودی
وبا هم قدم زنان در جاده ای که پر شده از برگ درختان پاییزی
وچه سکوت زیبای وقتی روی نیمکت چوبی نم زده مینشستیم
وبه صدای ملودی کنجشگ ها و خش خش برگ ها گوش میدادیم
و محو نگاه به اسمون ابری میشدیم
وارام در دل زمزمه میکردیم دوستت دارم های همیشگی
و صدای تند شدن طپش قلبمان را با صدای گنجشکا هم نوا میکردیم ....
ولی افسوس سرنوشت طور دیگه ای نوشت ....