کُرد بود ! از اون اصیلاش ...

کُرد بود ! از اون #اصیلاش ...
یه وقتایی که می‌خواست بگه
فلانی خیلی آدمِ خوبیه و دوست داشتنیه
می گفت :
" چَنی عزیزه؟! "
این "خیلی عزیزه" گفتناش
کلی معنا داشت واسه خودش !
می‌گفت : وقتی یکی عزیزه و عزت داره،
جاش همیشه سرِ چشمِ آدمه !
مثل عشق،
مثل دوست داشتن،
مثل قرآنی که جاش سرِ طاقچه ست...
آدمی که عزیزه ،
حرفش خریدار داره،
نازش خریدار داره،
حرمت و احترام داره وجودش برای همه ...
اگه باشه ، محبتش توی دلاست،
و اگه نباشه ، دلتنگیش...
خودِ خدام هواشو داره !
انگار همیشه و همه جا!
می گفت :
اصلا ولش کن این حرفارو،
تا حالا بهت گفتم چنی عزیزی برام !؟