مــن دلــم تنــگ که میــشه

مــن دلــم تنــگ که میــشه
بیشــتر ساکــت میــشم،
بیشــتر فاصله میگیرم، بیشــتر حرف نــمیزنم
من دلــم تنـــگ که میشــه
بیشــتر یــجور برخــورد میکــنم که انــگاری دلم حال و هــواش عادیـــه
هر چی نســـبت دلتنـــگیم بالاتــر بره به هــمون نســبت من هــم کم رنگ تـــر میشـــم
مـــن دلــم که تنــگ میشــه
سرمــو شلــوغ میکنــم، اینقدر شــلوغ که هر کی بهــم بگه بیــا بریــم بــیرون، مهمــونی، مســافرت، حــجم کارامو بهانه کنم بگــم نمیتـــونم
من دلــم تنــگ که میشـــه
خودمــو گــم و گــور میکـــنم
مــیدونی چــرا؟ چــون فــکر میکــنم این بهتــرین کــاره. یا تو هــم از فاصله گرفتــنم کلافـــه میــشی و خـــودت میــای ســراغم،
یا اصــلا منو یادت میره و از هــمون نقـــطه تمــرین نداشتـــنتو شـــروع میکــنم
من دلـــم تنــگ که میـــشه،
بلد نیـــستم ســـرت بهانه بگیـــرم، بجای حل مـــساله، صـــورت مســـاله رو پاکــش میـــکنم
میبیـــنی دلتنـــگیم چــقدر عواقـــب داره؟
ایــنارو گفتـــم تا نذاری هیچوقت کـــار به دلتنـــگیم بـــرسه...
#hastm