حالبهمزن

#حال_بهم_زن ....
استابین فیرث؛ 1820- 1784

دانشمندانی که آدم های نرمالی نبودند

استابین فیرث محققی در دانشگاه پنسیلوانیا بود که روی یک طرح علمی خاص و البته یکی از خطرناک ترین های آن کار می کرد. به عنوان یک دانشجوی دکترا او در این ایده غرق شده بود که تب زرد واگیردار نیست و این غرق شدن تا حدی پیش رفت که او به آزمایش های بزرگی برای اثبات آن دست زد.

فیرث یک تیغ به دست گرفت و با اعتماد به نفس بسیار بالا آن را روی دستش کشید تا کاملا بریده شود. سپس استفراغ یک بیمار مبتلا به تب زرد را روی زخمش ریخت. وقتی که اتفاق خاصی نیفتاد و استابین تفاوتی حس نکرد، همان ماده را به چشم هایش مالید و بعد اندکی از آن مایع حال به هم زن را خورد و به عنوان آخرین حرکت احمقانه، خودش را به خون ادرار و بزاق بیمار آغشته کرد.

در نهایت فیرث وقتی که بعد از تمام این کارها و گذشت زمان مریض نشد، تئوری اش را ثابت کرد. با این همه حالا همه ما می دانیم که فیرث وقتی همه این کارها را کرد که بیماران از مرحله سرایت عبور کرده و رو به بهبود بودند. به عبارت دیگر، با این که فیرث استفراغ یک بیمار را خورد، هیچ کمکی به درمان این بیماری نکرد و حالا همه می دانند که تب زرد یک بیماری واگیردار است و با نیش پشه هم منتقل می شود.