پارت 2

پارت 2
هرچند ما هر دو چشم و موهامون به مادر و پدرمون رفته ولی نکته ی ظریفی که اینجاست اینه که ما دوقلو هستیم هر چند اون 2 ثانیه از من بزرگتره. حیف که دکتری که ما رو به دنیا آورده مرده و گرنه اگر زنده بود خودم میکشتمش!
واقعا فکر کردید اینجوریه ؟!
من کلا به کج کوله خوابیدن معروفم . بالشتی که تو بغلمه رو اینبار ابیگل از توی دستم میکشه بیرون . بلند میشم و با چشمای نیمه باز میگم :ابیگل یه دقیقه بده تروخدا !
بالشتو محکم تو سرم میکوبه که باعث میشه از قبلم گیج تر بشم از بین داد و بیداد ها و کنایه هاش رد میشم که برم برنامه مو بزارم تو کیفم . که یهو متوجه میشم کتاب ریاضیم نیست ! همینطور با سری گیج به سمت پله میرم که پام روی کتاب ریاضی که دم پلست میره و با مغز میام روی زمین . خونریزی مغزی رو من تا حالا میشه گفت خیلی خفیف بالای صد بار تجریبه کردم
اینبار صدای مامانه که میگه : خوبی؟
منم میگم : آره...
یکم که دقت میکنم و بو میکشم میبینم بو سوختنی میاد و میگم : مامان بو سوختنی نمیاد ؟
( که این یعنی امروز از اون روزهای خوبمونه )
مامانم بلند داد میزنه : نون تست ها!!!
در همین حال بابا با بیخیالی میاد پایین و میگه : چی شده عزیزم؟