انسان، واقعا موجودِ عجیبی ست.

انسان، واقعا موجودِ عجیبی‌ست.
یکی در عالمِ فراموشی،
چیزهایی را حفظ می‌کند و یکی
در عالمِ هوشیاری،تمنّای فراموشی.

متاسفانه یا خوشبختانه،
هیچ فرمولی هم برای این زندگی،
کارساز نیست،و هر کسی مجبور است
به روشِ خودش،آن را تمام کند.
یکی دائم از گذشته،فرار می‌کند
و دیگری،فقط چسبیده به گذشته‌اش.