.

.
.من مدیونم ؛
به همه ی آنهایی که به اعتمادم خیانت کردند
و به من یاد دادند که محتاط تر باشم
به همه ی آنهایی که در حقم دشمنی کردند
و به من یاد دادند که با هرکسی دوستی نکنم
و به همه ی کسانی که به من حسادت کردند ،
سعی کردند تحقیرم کنند
و ناخواسته مرا به سمت بهتر شدن سوق دادند
از زخم هایم درس می گیرم
و قوی تر می شوم
از شکست هایم پله می سازم
و موفق می شوم
آرامشِ مدام ،
سهم عابران جاده های بی مقصد و هموار است
اما ؛
برای فتحِ قله هایی که جایِ هرکس نیست
باید رنج هایی کشید که کارِ هرکس نیست ،
باید جور دیگری دوام آورد ...



‌