سفره ی افطار خود را پهن کردی در کجا

سفره ی افطار خود را پهن کردی در کجا؟
سامرا یا طوس یا کنج بقیع یا کربلا؟

لقمه ی نانی بگیر و عاشقت را سیرص کن
جان من آقا فدای لقمه ی نان شما

نان تو از جنس نان نیمه شبهای علیست
نیمه شب، شاه عرب، نان و رطب، سهم گدا

مثل حیدر نیمه ی شب خانه ها را در بزن
منتظر داری میان تک تک این خانه ها

کوچه و پس کوچه های سینه ام بی تاب توست
ضربه های قلب من می گوید آقا جان بیا

مادرت چشم انتظار لحظه ی دیدار توست
تو بیاور بهر زخم سینه و پهلو دوا

چاره ی غمهای زهرا وارث مولا بیا
العجل دارُالشِّفای دردهای قلب ما


اللهم عجل لولیک الفرج