تق تق تق درود بر امپراتور اجازه ی ورود میدهید خوب موقعی ر

تق تق تق درود بر امپراتور اجازه ی ورود میدهید خوب موقعی رسیدی بیا تو
نمیخواهم مزاحم خلوتتان شوم امپراتور این روزگار شاه و فقیر نمیشناسه رفیق اما
بیا تو بشین باهات حرف دارم بیا
امپراتور گستاخی نباشد وسایلتان را جمع میکنید راهی سفری هستید
آره راهی یه سفر دور و درازم عه آخه هیچی نگو فقط بعد رفتنم این نامه رو برای مردمانم بخون
متاسفم اما مراقب خودت باش رفیق خدانگهدار
مردم به گوش باشید نامه ای از امپراتور برایتان آورده ام سکوت کنید مردم
امروز از این دیار سفر میکنم و غیر از یاران وفادار خود با خود هیچ نمیبرم
بعد از من مراقب دلهای مردمانم باشید که هیچ گاه نشکند
به آنان بگویید و گوشزد کنید که یکدیگر را دوست بدارند و به هم عشق بورزند
حرمت هم پیاله گی یکدیگر را نگه دارند و پیمان برادری خود را هیچ گاه نشکنند
به مردمانم بگو از سه چیز بترسند
آهی که از دل بلند شود , اشکی از چشمان یتیم جاری شود , و قلبی که از سر تهمت بشکند
باشد تا پایه های این امپراتوری را روزی استوار ببینیم
سلام هوادار این روزا هوامو داری گریه تو بند نیاوردم اشکمو در بیاری
من سینه مو پاره نکردم واست که بری رو شونه ی دشمنه من سر بذاری
حرمتا رو نشکن باشه میرم به جونت ولی بعد من کی مرگ مهراب میخونه
کی مثله من تو شبای حال خرابیت تا خود صبح به عشق تو بیدار می مونه
من زندگیمو باختم هنجرمو باختم با عربده هام واسه شما خاطره میساختم
هزار و یه شب نخوابیدم وقتی دیدم بیداری یک دو سه هوادار صدامو داری
یه لشگر حریفه دل خستم نمیشه
هواتو داره حتی از راه دور این صدای خود خوده امپراتوره
هیشکی وارث تخت من نبود من فکر میکردم که با سادگی نقابمو هدیه کردم
بی اراده میشکنه اما سرش نمیشه خم وارث این صدای خسته غمش نمیشه کم
از نقاب میزنه تا دله شما خوش شه تو چه میدونی چه آرزوها تو خودش کشته
سلام تعصبی که رو صدام کم شدی , سلام غیرتی که با دل من بد شدی
مرهم دردای شما و عاشقای سینه چاک شاید مصلحت خداست که منو بدین به خاک
سلسله ی موی دوست حلقه ی دام بلا من هواتو