بنشینیم و بیندیشیم! این‌همه با هم بیگانه این‌همه دوری و بیزاری به کجا آیا خواهیم رسید آخر؟ و چه خواهد آمد بر سر ما با این دل‌های پراکنده؟ جنگلی بودیم: شاخه در شاخه همه آغوش ریشه در ریشه همه پیوند وینک،انبوه درختانی تنهاییم
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.