بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت سوم :
در بیماری‌ها و گرفتاری‌ها نیز نعمات بسیاری وجود دارد، از جمله:
1- دانستن قدر سلامتی :
حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند: تُجهَلُ النِّعَمُ ما أقامَت‌، فإذاوَلَّت عُرِفَت - نعمت‌ها تا هستند ناشناخته‌ اند و همين كه رفتند قدرشان‌ شناخته مى‌شوند.(بحار الأنوار‌: 78 / 115 / 12)
قدر پدر و مادر، پس از رفتن‌شان، بیشتر شناخته می‌شود؛ چنان که قدر تمامی دارایی‌ها نیز پس از دست دادنشان بیشتر شناخته می‌ شوند؛ نعمت سلامتی نیز آنگاه که به مخاطره می‌افتد، شناخته‌تر می‌گردد. شاید آدمی اصلاً متوجه نشود که مغز و قلب دارد، چشم و گوش دارد، جهاز هاضمه دارد، پاهایش انگشتان دارند؛ اما همین که آنها به درد آیند، به آنها توجه می‌کند و قدر سلامت آنها را می‌فهمد و شاکر می‌گردد. لذا از مهم‌ترین نعماتی که در بیماری یا گرفتاری نهفته است، دانستن قدر سلامتی و قدر نداشتن گرفتاری‌ها و شکر این نعمات می‌ باشد.
2 - زدودن ناخالصی‌ها :
در این دعا، متذکر گردیده‌اند که سلامتی سبب خشنودی، نشاط و نیرو، برای اطاعت می‌شود، اما بیماری و گرفتاری نیز برای خالص‌تر شدن عارض می‌‌گردند؛ چرا که خداوند متعال، بندگان مؤمنش را دوست دارد، با بیماری‌ها و گرفتاری‌ ها، آنها را متوجه می‌نماید و متذکر می‌گردد، و هر گونه درد و رنج و حتی کمترین زحمت آنان را سبب بخشش گناهان می‌گرداند.
3- توبه و یاد نعمت :
از جمله نعمات نهفته شده در بیماری و گرفتاری، توبۀ خالصانه‌تر می‌ باشد، چرا که آدمی به هنگام ابتلا به بیماری و گرفتاری، بسیار خالصانه‌تر به خدا روی آورده و دعا می‌نماید.
توبه، یعنی بازگشت و روی آوردن؛ وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ‌، وَ تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ، یعنی از یک سو به واسطۀ بیماری و گرفتاری، مرا متوجه ساختی که دوباره به تو روی آورم، به سوی تو بازگردم، از گناهانم استغفار نمایم و نعماتت را شاکر باشم، و - لِمحْوِ الْحَوْبَةِ ، اشاره به از بین بردن عقوبت غفلت‌ها و گناهان به واسطۀ ابتلا به بیماری و گرفتاری می‌باشد.
این دو توجه و رویکرد نیز سبب پاک شدن از گناهان کبیره و عواقب دنیوی و اخروی آنها می‌گردد.
و در خاتمه، با ذکر صلوات که دعای مستجاب می‌باشد و سبب اجابت سایر دعاها می‌گردد، برای سلامتی و رفع گرفتاری خود، دعا می‌نمایی.(پایان)