عمو زنجیر باف؟

عمو زنجیر باف؟
زنجیر منو بافتی؟
پشت کوه انداختی؟

یادش بخیر...

همه اش تقصیر توست عمو زنجیر باف!

کاش وقتی میپرسیدم میگفتی: نه...

شاید دستمان از هم جدا نمیشد،

و کودکی هنوز ادامه داشت...