قهوه های تلخِ هر روزه ام

قهوه های تلخِ هر روزه ام

گَس تراز دیروز می شوند

آرامتراز هر روز می نوشم

مرداد هم گذشت

با تلخی رفتنت مرا آواره کرده ای

در کافه های این شهر

در انبوه فنجان های تلخ

نشانی رفتن های بی دلیلت را

به شهریورِ از راه نرسیده خواهم داد

مرداد...

با رفتن" تُ "رفت،

با بغض های تَه فنجانم

مُرد!!!

شهریور، در راه است تو چی...!!!؟