هان مَشو نومید

هان مَشو نومید
چون واقِف نِه‌ای از سِرِّ غیب

باشد اندر پرده بازی‌هایِ پنهان
غم مخور

ای دل اَر سیلِ فنا
بنیادِ هستی بَرکَنَد

چون تو را نوح است کشتیبان،
ز طوفان غم مخور