گفتم:پاییز نزدیکه وا...

گفتم:پاییز نزدیکه وا...
حالت روبه راهه؟
گفت:واسه من،هرچهارتافصلش پاییزه!
یه نگاهی کرد بهم وگفتم:
نه،این فرق داره...
اص ادم این دل لامصبش،هی میگیره هی ول میکنه...
روزاش کوتاهه و شباش قد هزارساله...
خورشید یه جوری میسوزه وقت غروب
انگار دلش تاول زده از نبود یکی...
این فصل
فصل به رخ کشیدنه!
گفت،اره...بدجوری خرابمش...
گفتم:میکِشه واست
نبودنو یارو...
میکِشه نیم رخ چهره شو
به رخت!
میاد دستاشو میندازه وسط
گردنت،خفه ات میکنه!
میگه هان!چته!؟
چرا ریختی تو خودت...؟!
چرا،قدم هات رو این برگا
تازیانه میزنه،بادو...!؟
چرا،شال گردنی واسه
صورت با سیلی سرخ نگه داشتت
دستی نبافته و ننداخته گردنت!؟ تو،چی داری واسه رو کردن؟

گفت:پر حرفم ولی لال شدم..
من میتونم دلمو بکِشم،تا ببینه
چحجوری پر میزنه براش...
میخوام صدای گرفتمو
پس بدم توی کوچه پس کوچه این شهر...
میخوام،این پاییز
به یادش
یه دوره گرد بشم،شاید تونستم ببینمش...
حتی به "های" نفس هاشم راضیم
با غریبه ها...
اخه میگفت،پاییز دلش خیلی میگیره!
میخوام ببینیم
کی دستاشو گرفته.‌.
گفتم پاییز نزدیکه ها،به خودت بیا مَرد!
گفت:من به خودم اومدم
ولی
اون میگفت،به من نمیاد!
این اومدن چجوریه که
حتی
توی پاییز
تنهایی به،زندگی نمیاد...
فرنوش همتی
@khiaanat ‌‌‌‌‌‌#خیانت #khiaanat #khianat