این جا مردم قدرِ صبح را نمی دانند. با بیدار باشِ زنگِ ساع

این جا مردم قدرِ صبح را نمی دانند. با بیدار باشِ زنگِ ساعت که همچون تیشه ای خوابشان را قطع می کند، به طرز خشنی از خواب بر می خیزند و بلافاصله خود را به دستِ تعجیلی شوم می سپارند.
می توانی به من بگویی روزی که با چنین عمل خشنی شروع شود چگونه روزی خواهد بود؟
باور کن همین صبح هاست که خلق و خوی آدم را تعیین می کند.