چند وقته نیستی غم توی خونست اون عاشق تو الان دیوونست
چند وقته نیستی غم توی خونست اون عاشق تو الان دیوونست
طاقت ندارم بیکس و کارم نبودن تو میده آزارم
گوشه ی خونه است اون مرد سابق صدام می کنن ردی عاشق
لباس مشکی همش می پوشه صدای کفش هات هنوز تو گوشه
شیتم کردی ذهنم درگیر عشق پوچ تو بی خو یه چشتی بویش بذانم چه بی
خو یه چشتی بویش مه تو دوست داشتم یا تو مه یا گه عشق ایمه یه توهمه
سر تو نه ولی من داشتم آتو از همه آخراش فقط بودی درست مثل مجسمه
سر تو حرف شنیدم از هر کی که دورم بودش همه رو بد دیدم گذشتم سر تو از همه
مثل من شدی منی که به دیوار زل میزنم من همش حرف میخورم حرف هارو مردم میزنن
مصرفم چیزی نیست روزی دو پاکت سیگاره ولی نمیدونم که چرا توهم میزنم
کجایی دلبر همه قامتمو تا میکنن بهت گفتم بمان و من هر چی که خواهی کنم
کجایی دلبر که از فراق تو خل میشدم کجایی دلبر ببین این شغالا گرگ میشدن
غم تو یک لحظه ام از این دلم دور نشد چشم من تار شد کم سو شد کور نشد
بهت بگفتم بمان ولی هیچ موقع مجبور نشو خواستم باشی ولی هر چی زدم جور نشد
صورتم زخمیه تاولاشو نگاه بانو اونکه باهاشی رفیقمه آخه چرا با اون
پا به پاشی و دلم خرد و پاهام سست شدن تو نبودی و حرفام تک تکشون ویس شدن
میزارم بعضی وقتا گوش بدم خالی بشم دشمنام پشت سر من حرف میزنن تا دیده بشن
وقتی که همه خوابن من پای شعر تا نیمه شب تو یه مغرور و شکم سیر و من از پایین شهر
ترکم کردی ابریوم بردی خدا بوید ابروید تف باطن کثیف و دو رویت
سخته اما نفریند کم که غم بنیشد دلت بچو بی وفا دینم و ملت
غم چشمای من با هر غمی فرق میکنه چشم تو آبی نیست ولی منو تو خودش غرق میکنه
سیگارم ارومم کرد تو که نیستی دود و عشقه موهات تا زانوته پس بلندی موت و عشقه
همه جا تاریکه تاریکه منم قفل رو شمع الان رو نگاه نکن یه روز بودم پروی شهر
روز اول اینجور نبودی نمیشناختم چه حالا داشتی وقتی تن و بدنم و میشکافتم
تقصیر منه تنت برای همه شهر بوده میبینی چی از اون تقص و قد و شر مونده
هر چی مونده رو ببر پهلومم با تبر بزن عادتم دادی به ضربه آره محکم تر بزن
زخم تو عمیقتره اخه زخم بستر چیه تو همه دنیام بودی خانمم و همسر چیه
دائم الخمرم بگو دیگه از من مست تر کیه بدتر از این زخما خوردم اینا که دستگرمیه
خوبه خاکستر بشم عادی شده خون رو شیشه من موندم با این دلی که هیچ موقع خوب نمیشه
شیر و گرگ قدیمی شدن همه چی میگذره من اون عقاب زخمی ام که از بالا دید میزنه
دید زدم دیدم شدی طعمه واسه هر کفتاری من بودم تو مشکلات اومدم واسه طرفداری
دید زدم دیدم دلم طاقت نداره طعمه شی دید زدم که گم نشی خودت خواستی که گم بشی
خودت خواستی که گرگ بشی
شنیدی نویسنده شدم دردامو جدیدا با سیگارم روی ریه هام مینویسم
طاقت ندارم بیکس و کارم نبودن تو میده آزارم
گوشه ی خونه است اون مرد سابق صدام می کنن ردی عاشق
لباس مشکی همش می پوشه صدای کفش هات هنوز تو گوشه
شیتم کردی ذهنم درگیر عشق پوچ تو بی خو یه چشتی بویش بذانم چه بی
خو یه چشتی بویش مه تو دوست داشتم یا تو مه یا گه عشق ایمه یه توهمه
سر تو نه ولی من داشتم آتو از همه آخراش فقط بودی درست مثل مجسمه
سر تو حرف شنیدم از هر کی که دورم بودش همه رو بد دیدم گذشتم سر تو از همه
مثل من شدی منی که به دیوار زل میزنم من همش حرف میخورم حرف هارو مردم میزنن
مصرفم چیزی نیست روزی دو پاکت سیگاره ولی نمیدونم که چرا توهم میزنم
کجایی دلبر همه قامتمو تا میکنن بهت گفتم بمان و من هر چی که خواهی کنم
کجایی دلبر که از فراق تو خل میشدم کجایی دلبر ببین این شغالا گرگ میشدن
غم تو یک لحظه ام از این دلم دور نشد چشم من تار شد کم سو شد کور نشد
بهت بگفتم بمان ولی هیچ موقع مجبور نشو خواستم باشی ولی هر چی زدم جور نشد
صورتم زخمیه تاولاشو نگاه بانو اونکه باهاشی رفیقمه آخه چرا با اون
پا به پاشی و دلم خرد و پاهام سست شدن تو نبودی و حرفام تک تکشون ویس شدن
میزارم بعضی وقتا گوش بدم خالی بشم دشمنام پشت سر من حرف میزنن تا دیده بشن
وقتی که همه خوابن من پای شعر تا نیمه شب تو یه مغرور و شکم سیر و من از پایین شهر
ترکم کردی ابریوم بردی خدا بوید ابروید تف باطن کثیف و دو رویت
سخته اما نفریند کم که غم بنیشد دلت بچو بی وفا دینم و ملت
غم چشمای من با هر غمی فرق میکنه چشم تو آبی نیست ولی منو تو خودش غرق میکنه
سیگارم ارومم کرد تو که نیستی دود و عشقه موهات تا زانوته پس بلندی موت و عشقه
همه جا تاریکه تاریکه منم قفل رو شمع الان رو نگاه نکن یه روز بودم پروی شهر
روز اول اینجور نبودی نمیشناختم چه حالا داشتی وقتی تن و بدنم و میشکافتم
تقصیر منه تنت برای همه شهر بوده میبینی چی از اون تقص و قد و شر مونده
هر چی مونده رو ببر پهلومم با تبر بزن عادتم دادی به ضربه آره محکم تر بزن
زخم تو عمیقتره اخه زخم بستر چیه تو همه دنیام بودی خانمم و همسر چیه
دائم الخمرم بگو دیگه از من مست تر کیه بدتر از این زخما خوردم اینا که دستگرمیه
خوبه خاکستر بشم عادی شده خون رو شیشه من موندم با این دلی که هیچ موقع خوب نمیشه
شیر و گرگ قدیمی شدن همه چی میگذره من اون عقاب زخمی ام که از بالا دید میزنه
دید زدم دیدم شدی طعمه واسه هر کفتاری من بودم تو مشکلات اومدم واسه طرفداری
دید زدم دیدم دلم طاقت نداره طعمه شی دید زدم که گم نشی خودت خواستی که گم بشی
خودت خواستی که گرگ بشی
شنیدی نویسنده شدم دردامو جدیدا با سیگارم روی ریه هام مینویسم
۷.۵k
۰۲ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.