جنات نعیم

#جنات_نعیم
#ملاصدرا

فی جنات النعیم
... احتمال دارد که مراد حق تعالی از جنات، جنات عقلی باشد.
پس بهشت دو #بهشت است:
بهشتی است محسوس که به واسطه حواس اخروی ادراک می گردد.
و بهشتی است معقول که به واسطه چشم باطن عقلی دیده می شود.
و هر یک از آن دو را درجاتی است.
هم چنان که عالم دو عالم است:
#غیب و #شهادت.
و برای هر یک از آن دو منازلی است.
پس #انسان نیک بخت به واسطه روحش -که همان عقل به فعلیت رسیده است- بهشت معنوی است برای آنچه از #معارف و #علوم حمل می نماید.
و به واسطه نفس حیوانیش، بهشت صوری است برای آنچه از لذات و خوشی ها و #شهوات حمل می نماید.
و آنچه از راه نیرو های عملی حسی - از خوردن و آشامیدن و ازدواج و غیر آنها- به آن دست می یابد پاداشی است به واسطه آن صبر و پایداری که در دنیا نموده است؛
و نیرو های خود را برای دست یابی به پوست های تیره و تاریک آن (آن بهشت صوری) در حبس و زندان نگه داشته، تا به مغز صافی نورانی آن برسد.
چون نفس هر گاه که ریاضت و سختی کشید #صفا و #نور می یابد.
و به حسب صفا و نورش گنجینه های اخروی و ذخایر پنهانی آن، صافی و پاک و نورانی می گردد.
پس مراتب و درجات در بهشت ها، به حسب مراتب و درجات در #شوق ها و خواسته هاست.

محمد صدرالدین شیرازی(عظم الله قدره)، ترجمه محمد خواجوی
تفسیر سوره #واقعه، ص 22 و 23