طلبیدند و راهی ات کردند

طلبیــدند و راهــی ات کــردند
خواهش ات مستجاب شد انگار
نــوش جانت کبـــــوتر حرمی
دعـــوت یار و وعــده ی دیدار

می چکید اشتیـــاق از چشمت
عشق می بست کوله بارت را
اربعین آمد و خدارا شکــــــر
مــزد یکسال انتظــارت را...

وقت رفتن هنوز یـادم هست
گریه با خنـده ام بهم آمیخت
"التماس دعا... خداحافظ..."
گفتم و پشت پات قلبم ریخت

پشت هم می روید و می گذرد
کارم از صبر، از دعا خواندن
دلـــم آتش گــــرفته. می دانی؟
حس تلخیست حس جــــاماندن

می نشینم کنار عکس ضریح
اشک ها می دهند تسکینـــــم
دائم این روزها در این فکرم
تو چه بـــالا و من چه پایینـم

کاش مهمــان آســمان بهشت
بهره ای داشتم ز بال و پرت
کاش در راه کــربلا و نجف
می شدم چند گام هم سفـرت

ماند ام زیر تل حســـــرت ها
با نگـاهی که باز بـــارانیست
شاید این خاک حکمتـی دارد
که دلش جای پای بدها نیست

آنقدر خـــون دل کشیدی تا
به مشامت رسید بوی حرم
راستی جان من بگو به حسین(ع)
بخـــــدا من هم آرزوی حــرم ...