اینجا بدون تو

اینجا بدون تو
- الان کجا میریم؟
- شهر رو نشونت بدم
- میشه بریم جماران؟ پیش امام؟
- الان نه
- چرا مردم آروم هستن؟مگه جنگ نیست؟
- گوش هاشون رو میگیرن
- چرا کسی دشمن رو نمیبینه؟
- چشم هاشون رو بستن
- چرا پوکه رو زمین نیست؟چرا دیوارها سالمه ؟
- یه عده رو گذاشتن آشغال ها رو جمع میکنن
خونه ها رو میسازن
- چرا کسی تشییع شهدا نمیره؟
- سرگرم چیزهای دیگه شدن
- چرا همه لباس های رنگی پوشیدن؟
- زمانْ گذشته ، دوره ما نیست پسر
- رزمنده ها کجان؟ بچه های لشگر؟
- اینجا نیستن
- کجا برم دنبالشون؟
سر به زیر انداخت
انگار رویش نمیشد که
جوابِ سوال را بدهد ؛
- بهشت زهرا...قطعه شهدا !
- امام کجاست؟
- امام...امام...
بغضش ، باران شد...
.
.
پ.ن :
خوشا به حال آنان
که « رفتند » و « برنگشتند » ...
ماندن سخت است !
برگشتن سخت است !
اینجا ؛
کسی دلش
برای « شهدا » تنگ نمیشود!
ما ؛
شهدا را
فراموش کردیم !
پشتِ همین اسم کوچه هایمان !
پشتِ یقه های دیپلماتی که
جای لباس خاکی را گرفت !
کم کم
صلوات های بی برکت مان
که میفرستیم
جای تکبیرهای نماز را میگیرد
کار فرهنگی مان هم
شده است
مثل نماز های بی وضویمان !
اینجا
مشت های گره کرده مان را
با دستِ جلو آورده
برای مذاکره ، میفشارند !
آلودگی هوا
از گناه ماست !
که « خیبری » ها را
فراموش کردیم !
ما بد تا کردیم
با خودمان
نه با شهدا !
آن ها که با کس دیگری
معامله کردند ...
ما ؛ خسرَ الدُنیا و الآخِره شدیم !