حضرت امام سجاد ع در عصر عاشورا
حضرت #امام_سجاد_ع در #عصر_عاشورا
پس از اینکه حضرت #امام_حسین_ع در عصر #عاشورا به #شهادت رسید، سپاهیان عمر سعد وحشیانه به سوی خیمه‌های #اهل_بیت #حمله کردند.
در این میان امام سجاد (ع) نیز که به شدت بیمار و بستری بود، مورد #آزار و #اذیت قرار گرفت.
#حضرت_زینب_س روایت چنین می‌کند: کنار خیمه ایستاده بودم که ناگاه، مردی کبودچشم (خولی) به سوی خیمه آمد و آن را غارت کرد. امام سجاد (ع) روی فرش پوستی خوابیده بود. خولی پوست را چنان از زیر امام کشید که امام با صورت روی خاک افتاد. سپس متوجه من شد، جلو آمد و مقنعه‌ام را کشید و گوشواره از گوشم بیرون آورد که گوشم پاره شد.
#آتش_زدن_خیمه_ها
اموال اهل بیت، نوبت به سوزاندن خیمه‌ها شد. حضرت زینب نزد امام سجاد (ع) رفت و پرسید: ای یادگار گذشتگان و پناه باقیماندگان! خیمه‌ها را آتش می‌زنند. ما چه کنیم؟
امام فرمود:« فرار کنید.» همه کودکان و بانوان، گریان و فریاد زنان سر به بیابان‌ها گذاشتند. ولی حضرت زینب کنار بستر امام سجاد (ع) ماند چون امام بر اثر شدت بیماری قادر به فرار نبود.
یکی از سربازان دشمن می‌گوید: بانوی بلند قامتی را کنار خیمه‌ای که آتش در اطراف آن شعله می‌کشید، دیدم. آن بانو گاهی به راست و چپ و گاهی به آسمان نگاه می‌کرد و از شدت ناراحتی دست‌هایش را به هم می‌زد. گاهی هم وارد خیمه می‌شد و بیرون می‌آمد. به سرعت نزد او رفتم و گفتم:« ای بانو، مگر شعله آتش را نمی‌بینی؟ چرا مانند سایر بانوان فرار نمی‌کنی؟
او گریه کرد و فرمود: « ما شخص بیماری درون این خیمه داریم که قدرت نشستن و برخاستن ندارد. چگونه او را تنها بگذارم و بروم در حالی که آتش از هر سو در اطرافش شعله می‌کشد؟»
حمید بن مسلم که یکی از گزارش‌نویسان حادثه ی کربلا و از افسران لشگر عمر سعد بوده است، می‌گوید: علی بن الحسین علیه السلام بیمار بود و در بستر دراز کشیده بود. عده‌ای از سپاه عمر سعد با شمر به خیمه او حمله کردند و به شمر گفتند:
این علیل و مریض را نمی‌کشی؟ من گفتم: سبحان الله! مگر نمی‌بینید که سخت بیمار است و امیدی به بهبودی‌اش نیست؟!» و آن قدر اصرار کردم تا منصرف شدند.
منابع: منتخب طرسجی و الوقایع تالیف خیابانی صفحه 170/ بحارالانوار،ج 45،ص 60 و 61 / معالی السبطین،ج 2،ص 88
#گنجینه_علوی_ساوجی
@srazsaveh
پس از اینکه حضرت #امام_حسین_ع در عصر #عاشورا به #شهادت رسید، سپاهیان عمر سعد وحشیانه به سوی خیمه‌های #اهل_بیت #حمله کردند.
در این میان امام سجاد (ع) نیز که به شدت بیمار و بستری بود، مورد #آزار و #اذیت قرار گرفت.
#حضرت_زینب_س روایت چنین می‌کند: کنار خیمه ایستاده بودم که ناگاه، مردی کبودچشم (خولی) به سوی خیمه آمد و آن را غارت کرد. امام سجاد (ع) روی فرش پوستی خوابیده بود. خولی پوست را چنان از زیر امام کشید که امام با صورت روی خاک افتاد. سپس متوجه من شد، جلو آمد و مقنعه‌ام را کشید و گوشواره از گوشم بیرون آورد که گوشم پاره شد.
#آتش_زدن_خیمه_ها
اموال اهل بیت، نوبت به سوزاندن خیمه‌ها شد. حضرت زینب نزد امام سجاد (ع) رفت و پرسید: ای یادگار گذشتگان و پناه باقیماندگان! خیمه‌ها را آتش می‌زنند. ما چه کنیم؟
امام فرمود:« فرار کنید.» همه کودکان و بانوان، گریان و فریاد زنان سر به بیابان‌ها گذاشتند. ولی حضرت زینب کنار بستر امام سجاد (ع) ماند چون امام بر اثر شدت بیماری قادر به فرار نبود.
یکی از سربازان دشمن می‌گوید: بانوی بلند قامتی را کنار خیمه‌ای که آتش در اطراف آن شعله می‌کشید، دیدم. آن بانو گاهی به راست و چپ و گاهی به آسمان نگاه می‌کرد و از شدت ناراحتی دست‌هایش را به هم می‌زد. گاهی هم وارد خیمه می‌شد و بیرون می‌آمد. به سرعت نزد او رفتم و گفتم:« ای بانو، مگر شعله آتش را نمی‌بینی؟ چرا مانند سایر بانوان فرار نمی‌کنی؟
او گریه کرد و فرمود: « ما شخص بیماری درون این خیمه داریم که قدرت نشستن و برخاستن ندارد. چگونه او را تنها بگذارم و بروم در حالی که آتش از هر سو در اطرافش شعله می‌کشد؟»
حمید بن مسلم که یکی از گزارش‌نویسان حادثه ی کربلا و از افسران لشگر عمر سعد بوده است، می‌گوید: علی بن الحسین علیه السلام بیمار بود و در بستر دراز کشیده بود. عده‌ای از سپاه عمر سعد با شمر به خیمه او حمله کردند و به شمر گفتند:
این علیل و مریض را نمی‌کشی؟ من گفتم: سبحان الله! مگر نمی‌بینید که سخت بیمار است و امیدی به بهبودی‌اش نیست؟!» و آن قدر اصرار کردم تا منصرف شدند.
منابع: منتخب طرسجی و الوقایع تالیف خیابانی صفحه 170/ بحارالانوار،ج 45،ص 60 و 61 / معالی السبطین،ج 2،ص 88
#گنجینه_علوی_ساوجی
@srazsaveh
۱.۶k
۰۹ مهر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.