تمام خوبی عشق به اینست که

. .
تمام خوبی عشق به اینست که
وقتی صبح از خواب برمیخیزم و حوصله احدی را ندارم ‌
دوان دوان خودم را به دشت پر از یاسمن آغوشت برسانم و سر بکشم عطر سینه ات را و بپرسم :
تو مال کی هستی ؟
و تو بی آنکه تامل کنی ،‌ بگویی : مال تو دیوانه ؛ مال توی دیوانه !

تمام خوبی عشق به اینست که
وقتی در طول روز دلم میگیرد و چشمانم گر می‌گیرند
و دوست دارم تمام اشک های دنیا را بالا بیاورم ‌
نزدیکم بیائی ، دستانم را در دستانت بفشاری و لبت را به گوشم نزدیک کنی و بگویی :
من هستم ‌، توام که هستی ،‌ پس اشک اینجا چکار می‌کند ؟! .

تمام خوبی عشق به اینست که
وقتی تو نیستی ‌، خواب از گلوی چشمانم پائین نرود ‌
لبخند بر لبانم جاری نشود و
دستانم مدام بهانه ی موهایت را بگیرند !

تمام خوبی عشق به اینست که
وقتی من نیستم دلتنگی امان شعرهایت را ببرد
اشک امان اطلسی ها را ببرد و تو امان تمام تلفن های روی زمین را
راه به راه زنگ بزنی و بگویی :
جانم به لبم آمده است ،‌ نمی آیی ؟
قلبم از نبودنت به تنگ آمده است ،‌ نمی آیی ؟

تمام خوبی عشق به اینست که
وقتی سر میز صبحانه نشسته ایم
لبهایم را لحظه ای ول نکنی
و با لبخندی بگویی :
به درک که چایی سرد میشود ، بگذار لبهایمان گرم باشد .

تمام خوبی تو به اینست که باشی
تمام خوبی من
به ایـنست که تو را بوسیده بـاشـم .
.