زیبایی ات آرامش دریاست مگر نیست

زیبایی ات آرامش دریاست مگر نیست؟

شعر از نظر چشم تو زیباست مگر نیست؟

وقتی که گره خورده غزل با تب دستت

بیماری داغی ست که گیراست مگر نیست

گفتند که باران بزند می رسی از راه

بگذار که باور بکنم راست مگر نیست

آغاز رسیدن به تو تنهایی محض است

وقتی که دلم این همه تنهاست ! مگر نیست ؟

تصویر من و سر ، که بیفتاد به پایت

آنگونه که چشمان تو می خواست مگر نیست

یک دار به پا کن که گلو را بفشارد

حالا که سرم این همه بالاست ، مگر نیست

مازخم به دوشیم و گره خورده دردیم

باور کنم از ماست که بر ماست