من هیچ وقت احساس دلزدگی را تجربه نکردم...

من هیچ وقت احساس دلزدگی را تجربه نکردم...
هیچ وقت برای آدمهای عزیزِ زندگی‌ام عوض نشدم
و همیشه دوست‌شان داشتم!
هیچ وقت از کسی یا چیزی که روزی،
زمانی، بخشی از احساسم را کف دستش گذاشتم، سرد نشدم و از راه رفته برنگشتم!
متنفر نشدم و آدمهای دوست داشتنیِ زندگی‌ام، راه قلبم را گم نکردند!
من همیشه به دوست داشتنم وفادار بودم!
پایِ ادعاهای خودم ایستادم و
حرف گفته‌ی خودم را پس نگرفتم!
سخت می‌گویم ولی گفته‌های کم و کمرنگم، می‌ارزد به هزاران گفته‌های رنگارنگ ولی توخالیِ آدمها!
ولی پای ماندنم می‌لنگد اگر، احساسم را نادیده بگیرند،
قدر محبتم را ندانند و قلب دنیایم را خراش دهند!
می‌خواهم بگویم فرقی نمی‌کند زن باشی یا مرد، برای گفتن «دوستت دارم» محتاط باشید!
آدمها تشنه‌اند...تشنه‌ی عشق و دوست داشته شدن...
عادت می‌کنند...باور می‌کنند و روی احساس شما حساب می‌کنند!
دوست داشته باشید همدیگر را...
دوست داشتن رنگِ دنیای آدمها را روشن می‌کند!
💙