خوبَم...!

خوبَم...!
شَبیهِ گُلدانی کِه دَر
کِنارِ پَنجَره یِ یِک خَرابه
به گُل هایِ سُرخِ باغ خیره شُده ‌اَست...!
خوبَم..!
شَبیه کِشتی مَتروکِه ای دَر خُشکی کِه می دانَد دیگَر بِه آب نِمی اُفتَد...!
خوبَم..!
شَبیه گِرامافونی که دَر کُنجِ خانه سال هاست سُکوت کَرده اَست..!
خوبم..!
وَ دِلتَنگی هَنوز مَرا اَز پا دَر نَیاورده اَست..!
خوبَم ها..!
نِگَران نَشَوی جانَم..!
فَقَط اَز وَقتی رَفته ای
هَر کَسی بِه قُربانَم می رَود
یِک قَطره اَشک گوشه چِشمَم قُلُمبه می شَوَد..!
تا حالا دِلِت مُحِبَتِ دیگران را پَس زده..؟!
_
حالِ ما خوب است..!
خوب..
شَبیهِ تَمامِ بُغض هایی که هِنگامِ واکسَن زَدن به بازویِ نَحیفِ بَچگی هایمان قورت دادیم و سَری که چَرخاندیم و مُشتی که مُحکم گرفتیم و چِشمی که بَستیم که مَثلاً یَعنی ؛ نمی تَرسیم..!
شَبیهِ زَخمِ عَمیقِ زانویمان که زیرِ شَلوارِ خاکی مان پِنهان کردیم و لَنگ لَنگان و با تَمامِ دَرد لَبخندِ گُشادی زَدیم وَ دُنبالِ گوشه یِ خَلوتی برایِ جیغ کشیدَن،گَشتیم..!
ما خوبیم..!
هَمین که بَد نیستیم،خوبیم..!
هَمین که می خَندیم،راه می رَویم وَ اِدامه می دَهیم..
یَعنی خوبیم..!
_
حآلَم اونجوریه کِه نامجو میگه :
- جَهآنِ مَر‌ا مِـه گِرِفته سَرتاسَر : ]