1 Part

در این فیک اسم ا/ت، رز هست.
...
از روی تخت بلند شدم و رو به روی آینه نشستم. با شونه چوبی که دستم بود، موهای در هم ریخته ام رو مرتب کردم. زیاد زمانی نبرد. بافتمشون و از اتاق اومدم بیرون. روی صندلی نشستم. شروع به خوردن صبحونه ای که از قبل آماده کرده بودم، کردم.
صدای باز شدن در به گوشم رسید. برگشتم سمتش.
بابام بود.
رز: سلام
به نظر خسته و آشفته میومد. اومد سمتم و فقط بهم زل زد. از همون روزی که مامانم ول کرد و رفت، همینجوری شده بود. اینکه منم موندم، فقط و فقط به یه دلیله. چون جایی رو برای رفتن ندارم. کمربندشو برداشت و شروع به کتک زدنم کرد.
رز: تروخدا ولم کن. خواهش میکنم.
التماس کردن فایده ای نداشت. کار خودش رو میکرد. منم روی زمین دراز کشیده بودم و تنها کاری که میتونستم انجام بدم، اشک ریختن بود. از بچگی، هر روز و هر روز. فکر کنم تا الان فهمیدید زندگی من چجوریه.
منو و ول کرد و رفت سمت آشپزخونه. لنگ لنگون رفتم سمت اتاقم.
اشکام رو پاک کردم. سرمو روی دیوار گذاشتم. ساعت ها همینجوری موندم. همیشه مامانم سرمو روی پاهاش میذاشت و برام لالایی میخوند.
نمیتونم به گذشته برگردم و این از همه چیز برام تلخ تره
...
شرط: 20 لایک
تا رسیدن به شرط، صبر میکنم.
#فیک_بی_تی_اس
فیک ماه کوچک من