دردم همیشه تا ابد درمان نخواهد داشت

دردم همیشه تا ابد درمان نخواهد داشت
این زندگی یک لحظه ای آسان نخواهد داشت
وقتی به جز غم در وجود خسته ی من نیست
حتی بهاران هم به چشمم جان نخواهد داشت
روزی رها کردی مرا در کوچه های درد
عاشق به جز یک روح سرگردان نخواهد داشت
یک روز گفتی من بدون عشق می میرم
 اما نقابت، چهره ی پنهان نخواهد داشت
دیگر نیا، آغوش تو بوی لجن دارد
مرداب تو، نیلوفر خندان نخواهد داشت
ابری که قبلا جای دیگر خوب باریده!
وقتی به اینجا می رسد باران نخواهد داشت
شعرم شبیه قصه ام آشفته از درد است
سرگشتگی های دلم ‌پایان نخواهد داشت