کمرِ بی جون جوونه امیدِ زیرِ شکستگیایِ نشکنِ قلب، شکست،آخ

کمرِ بی جون جوونه امیدِ زیرِ شکستگیایِ نشکنِ قلب، شکست،آخرین کورسویِ نورم جاشو دادبهِ تاریکی ای که رنگ سیاهِ پر کلاغ گم میشد لابِ لاش، این وسط، شیشه خورده هایِ کمر جَوونه امید شکنُ دفن کردیم تو همین سیاهی، بویِ ناامیدی کِ پیچید، تیکه هایِ قلبِ زیر خاکمون گرفت، بغض یاکریم بیخ گلومون که ترکید، ریخت بیخ همون تیکه های گرفته،مثلِ ابر بهار.
تو فاصله سقوط اشک جَوونه زد رز قرمز تا دست بردیم بچینیم حاصل قلب شکستمونو..
حواسمون رف پی خاطره هایِ خاکستری تیغش برید دستو قطره هایِ خون سرد ریختن رو گلایِ قرمز تر از خون یهو رنگ عوض کردنُ بوته هایِ رز سیاه تر از سیاهِ پرکلاغی که گم بود لابه لاش اومدن تو دید
رزایی که دیگ بوی مرگُ یاءس میداد.
(.خزعبلل نویس.)
mohy



ندونم سیچه چینو دلم وا بام دی ساز نیاره
شو و رو تا کی ایخو سرم چینو بازی دراره🚶..




23;23..



♩اهنگش بدجور قفلیه🤕