مَن اَز زِندِگی کردَن توی خاطِراتِ قَدیم، جون می گیرَم بر

مَن اَز زِندِگی کردَن توی خاطِراتِ قَدیم، جون‌ می گیرَم برایِ ساختنِ خاطراتِ جَدید...
اینکه نورِ خونه‌ام کَم باشه و مُتِمایِل به زَرد،
اینکه وسایلَم چوبِ قَهوه ای و‌ گردویی باشه،
اینکه هر گوشه ی خونه م یکی دو تا گلدون باشه چون عاشقِ رنگِ سبزم‌،
اینکه رنگ ها‌ به خونه م روح بِدَن،
اینکه مِثلِ قدیم, توی دیسِ مِلامین غذا بِکِشَم،
گنجه‌ام پُرِ گلسرخی باشه، توی کتریِ لعابی، آب جوش بیارَم،
دوغ رو توی پارچِ خشتیِ نه چندان شفّاف بریزَم،
چای رو توی قوری گلسرخی دَم کُنَم و روی جانونیم تورِ اطلَس پود بِندازَم،
روزِ من رو قَشَنگ می کُنه... .
حالا شُما با زندِگیِ مُدِرن و رنگ های روشن و لوازِم لوکس، خوشحالی؛ خُب نوووشِ جونِت عزیزَم.🤍

#Nostálgico_Time