"دخترِ زرد نارنجی" من اینطور صدایش میزنم

"دخترِ زرد_ نارنجی" من اینطور صدایش میزنم
همیشه لباسش در همین طیف رنگ است
البته گاهی هم بدپرهیزی میکند و قرمز و قهوه ای میپوشد. اما زیباست، همیشه زیباست چه با زرد چه با نارنجی چه قرمز و قهوه ای.
دختران زیبا همیشه مبدأ شعر بوده اند و خواهند بود و چه شاعرانی که دل به این دختر زرد_نارنجی باخته اند و چه غزل هایی که در وصفش سروده شده ...
از ظاهر بگذریم،
این دختر به غایت مهربان است اصلا مهر جزئی جدا نشدنی از اوست
مهربان ها دل نازکند و دل نازک ها بیشتر گریه میکنند و حقیقتا چشم هایش با باران زیباتر میشود ...
این مهربان دلنازک کمی هم سرد است
با هیچ کس گرم نمیگیرد
گاهی وقت ها آنقدر سرد میشود که خیال میکنی زمستان است!
عاشق انار است و هر بار که می آید با خود طبق طبق انار می اورد آنقدر زیاد که تمام شهر از آن میخورند...
این زیبا معشوقه‌ی شاعرها، این زرد و نارنجی بارانی، این دختر سردِ انار دوست نامش پاییز است..

《بانوی ایهام》