بهانه ی کشش عشق و کوشش دل من

بهانه ی کشش عشق و کوشش دل من

همین غم است که مقصود آفریننده است

به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم

که راه دورتر از عمر آرزومند است

تو آن زمان به سرم سایه خواهی افکندن

که پیش پای تو ترکیب من پراکنده است

به شاهراه طلب بیم نامرادی نیست

زهی امید که تا عشق هست پاینده است

ز دورباش حوادث دلم ز راه نرفت

بیا که با تو هنوزم هزار پیوند است

به جان سایه که میرنده نیست آتش عشق

مبین به کشته ی عاشق که عاشقی زنده است

شعر از :#هوشنگ_ابتهاج