آغوشِ یک "مــرد"

آغوشِ یک "مــرد"
دنیای امنی ست که هر زنی دوست دارد
یکی برایِ خودش داشته باشد
و هر بار که دلش گرفت
خودش را به آنجا تبعید کند ...

بازوانِ یک "مـرد"
تنها حصارِ دلچسبی ست که یک زن
هرگز آن را نخواهد شکست ...

گرمای آغوشِ مردانه
شبیه کرسیِ خانه ی مادر بزرگ
آرام ترین نقطه برای خوابیدن است ...

اصلا آدم غم هایش را فراموش می کند
وقتی به امنیت و استحکامِ
یک "مــرد" پناه می برد ... !

چه تناقضِ شیرینی !
این که زمختیِ دستان و چهره ی "مــردان"
احساسِ لطافت و زیباییِ "زنان" را
دوچندان میکند
و صدای بم و خش دارِ مـردانه
تنها خشونتِ مجاز و دوست داشتنیِ دنیاست ...

اصلاً خدا مردها را آفرید
تا زن ها ؛
با خیالِ راحت
دلبرانه باشند و شیطنت کنند ..