- هیچوقت نیازی به این نداشتم که کسی بالای سرم باشه.

- هیچوقت نیازی به این نداشتم که کسی بالای سرم باشه.
همیشه خواسته بودم که کسی حواسش به من باشه ؛ حضور داشتن ، با بودن فرق میکنه.
کسی که وقتی چشات پر آبه ،بفهمه حساسیت فصلی یا گرد و غبار نیست.
کسی که وقتی از قصد داری بلند تر از همیشه میخندی ،بفهمه داری غمت رو پنهان میکنی.
کسی که وقتی مریضی میاد سراغت ،باشه که فقط آروم بغلت کنه ؛ وگرنه خودت خوب میدونی باید قرص هاتو سر وقت بخوری.
کسی که اونقدر بهت امنیت بده ،که از اشتباه کردن و قدم برداشتن هرگز نترسی.
کسی که از هزار کیلومتری رد نگاهت رو بگیره و تشخیص بده از چه چیزی دلگیری.
کسی که امید بهت نده ،اما بیش‌از این هم ناامیدت نکنه.
کسی که فقط برای تضمینِ آرامشِ وجودت جرات جنگیدن رو داشته باشه.
آدم اگه از اینا داشته باشه ،حداقلش بین تموم غصه هاش ،میدونه که پشتش گرمه ، دقیقا چیزی که من هیچوقت حس نکردم .
آره ؛ من دلم‌ میخواست که تو باشی...
یعنی تمام وجودم حضورت رو کنارم نیاز داشت...
من منتظرت موندم ،بی‌وقفہ.
انقدر زیاد که بینش یادم رفت چرا هنوز ایستادم منتظر کسی که قرار نیست بیاد.
اما تو نبودی و قسمت سختش این بود که ؛
میتونستی باشۍ ولی نبودی...
#بی_مخاطب