نگاه میکنم به ساعتم به عقربه هاش.

نگاه میکنم به #ساعتم به #عقربه هاش.
به #عددایی که همیشه هستن باهم‌.
#دوازده تا یار...
وقتی عقربه کوچیکه میره جلو بزرگه هم #تنهاش نمیزاره. 
یک ثانیه شمارم هست که آرومو قرار نداره.
میشماره،
میشماره،
نمیگذره حتی از یک ثانیه... کارو زندگیش صرف جلو رفتنه.
خدا نکنه که این اجزا از هم بپاشه
خدا نکنه که مهندسی داخل ساعتم بریزه بهم.
اونوقت میگیم ساعت خواب مونده.
ولی قبول کنین خیلی اتفاقای بدتری از‌ خواب هست که پیش میاد.
اینکه تو هم #متوقف میشی...
اینکه یخ میزنی.
حواست نیست مثلا همین آدمی که باهاش قرار داری سر ساعت چقد منتظره... باید نگاهتو بندازی به عقربه ها تا زود بهش برسی.
خیلی از قرار مدارای زندگی وصله به همین ساعت.
تیک تاکِ صداش، کوکش،‌ زنگش،این صفحه ی سفیدش چقد مهمه برامون...
یکمی باید حواسمون جمع باشه. 
خواب نمونیم از #لحظه_های_زنده_بودن .
مواظب #ساعت ها باشیم.