غذا كه تمـام مي شود پدر خانـواده ميگويد:

غذا كه تمـام مي‌شود پدر خانـواده ميگويد:
دخترم به مامانـت كمك كن و مادر لبخنـد ميزند
و پسر خانـواده بدو به سراغ بـازي ميرود
و اين صحنـه خود ميشود كلـاس بزرگ اموزش كلـيشه ها
به كودكـان ،
دختر ياد ميگيـرد كمك به مادر و كار خونه
وظيفـه‌ی منه چون دختـرم
پسرهم ياد ميگيـرد من نبايد حتي بشـقاب خودم
رو به آشپـزخونه ببرم چون پسـرم.
‌‌
همين می‌شود كه بعد از يك عمـر همان پسر در زندگی مشتـرک
اگر بعد از ظهـرهم به خانه برسـد صبر ميكند
تاهمسـرش هرجا هست بيايد و برايـش شام اماده كنـد
و سفره بچيند. چـون ياد نگرفته هركس زودتر رسـيد
و سرحال تر اسـت ميتواند برای يـارش كه خسته
و كوفـته از راه ميرسد غذا درسـت كند.
‌
همين ميشود كه دختـر خانواده وقتی
كه ازدواج كـرده است،‌ ‌فرزندانـی دارد و شاغل هـم هست
باز انجام تمام كـارهاي خانه را آن هم بـدون
هيچ كـم و كاستي وظيفـه ي خود ميداند
و در اكثر اوقـات هم در اين حجم عظيـم از مسئـوليت
قيد شغلـش را ميزند چرا كه در ان صـورت بهتر
و دسـت تنهاتر از پس خـانه داري بر مي آيـد.
‌
بايد ريـشه رفتارهايي از اين قـبيل كه مردان
در خانه دسـت به سياه و سفيد نمي‌زننـد و
زنان به جـسم و روحشان فشـار مي اورند
با خسـتگي و دست تنهايـي بازهم خانه و زندگيـشان
از تميـزي برق بزند را در امـوزش هاي كودكـي شان
در خانواده جسـت و جو كرد.

‌
‌
" روشنـک قاسـمی "