بالاخره در زندگی هر آدمی یک نفر پیدا میشود که...

بالاخره در زندگی هر آدمی یک نفر پیدا میشود که...
بی مقدمه آمده...
مدتی مانده...
قدمی زده وبعد اما "بی هوا" غیبش زده و رفته...

آمدن و ماندن و رفتن آدمها مهم نیست...

اینکه بعد از روزی روزگاری ؛ در جمعی حرفی از تو به میان بیاید...
آن شخص چگونه توصیفت میکند مهم است...

اینکه بعد از گذشت چندسال ، چه ذهنیتی از هم دارید مهم است...
اینکه آن ذهنیت مثبت است یا منفی...
اینکه تورا چطور آدمی شناخته ، مهم است...

منطقی هستی و میشود روی دوستی ات حساب کرد !؟
می گوید دوست خوبی بودی برایش ، یا مهمترین اشتباه زندگی اش شدی...

اینکه خاطرات خوبی از تو دارد ، یا نه...
اینکه رویایی شدی برای زندگیش ، یا نه درسی شدی برای زندگی...

به گمانم ذهنیتی که آدمها از خود برای هم به یادگار میگذارند ، از همه چیز بیشتر اهمیت دارد...

وگرنه همه آمده اند که یک روز بروند...

صمدبهرنگی