روزی من چهل ساله میشوم

روزی من چهل ساله میشوم
و موهایم جوگندمی حتما
بازهم شبها تنهایی قدم میزنم
و بازهم هدایت میخوانم
آن روزهاکم حرف تر و آرام تر میشوم
کمتر میخندم ، بیشتر نگاه میکنم و عمیق تر فکر
حتی شاید سه شنبه ای بیاید و فراموشم شود
در انقلاب سیگار کشیدن به چه معناست
حتما توهم کمتر چشمانت می درخشد
و به آراستگیِ قبل نیستی
و هرگز خاطرت نیست نقاشی ام
میان کدام کتاب فراموشی ات خاک میخورد
و اصلا برایت مهم نیست تنها مخاطب زندگیِ یک مرد بودن چه حسی دارد
لابد آن موقع دخترت عاشق شده
و سعی داری انتخاب منطقی را یادش دهی
و برای دوست داشتنش دلیل عقلانی بخواهی
و یکروز که سعی داری هوای یک عشق را از سر دخترت بپرانی
باهم سری به کتاب های دانشگاهی ات میزنید
ناخودآگاه خشکت میزند و یک لبخند عمیق از انبار کهنه دلت بیرون می آید
نفست حبس میشود
و من را بیاد می آوری
و مقایسه بین یک همکلاسی دیوانه دوران جوانی ات
با شریک زندگی کنونی ات گند بزند به تمام دلایل منطقی ات
و بلاخره در چهل سالگی متوجه میشوی
عاشقی منطق ندارد و دوست داشتن
دلیل...

#