Part54

#Part54
#آدمای_شرطی
🌸 🍃 🌸 🍃 🌸 🍃 🌸 🍃 🌸 🍃 🌸

شروع کردم بهحرف زدن با خودم
_ آره عزیزم بالاخره اومدم خونه،
باز هیچی نگفت ادامه دادم
_ آره منم دلم کلی برات تنگ شده باشه حتماً ، پس فردا بریم دانشگاه استعلاجیمو بدم به این استادان محترم که حذفم نکنند اخر ترمی
...
مکث کرده بودم که اسکول پشت خط حرف بزنه ولی من فقط صدای نفسهاشو میشنیدم که بالاخره مامان از اتاق زد بیرون
منم دیگه حرفی نزدم
هر دوتا مون سکوت کرده بودیم که یهو صدای بم و خشکش رو شنیدم
_ همه چیه تو به من ربط داره!
چشمام رو از شدت تعجب حرفش گرد کردم تا اومدم دوتا درشت بارش کنم سریع گفت
_ چشماتو اینجوری نکن لعنتی به اندازه ی کافی درشت هست،
نتونستم خودم رو نگه دارم و بهش توپیدم
_ حق نداری بهم بگی چیکار کنم چیکار نکنم فهمیدی؟
نفس عمیقی کشید و سکوت کرد، از سکوتش سو استفاده کردم
_ در ضمن اون دوربینتو از رو من بکش، نمیخوام منو ببینی
سریع جواب داد
_ هرچیزی رو بخواه ولی این رو نه!
_ تورو خدا تمومش کن، به خدا خسته شدم از دستت ! کی میخوای دستت رو از رو زندگیم بکشی کنار؟ به خدا این دفعه موفق نشدم اما دوباره خودمو میکشم و...
حرفم تموم نشده بود که غرید
_ خفه شووو... همینه که دوربین رو خاموش نمیکنم، شیرین بذار ببینمت برات توضیح بدم
نتونستم خودمو کنترل کنم